Biri beni İstanbul'a itelesin

Rezalet geçen 2 günlük Konya ziyaretimde tek başıma takıldım, tek başıma gezdim, kendi kendime konuştum ve yine tek başıma döndüm.

Büyük bir umutla görmeyi hedeflediğim, iki gün görüşmenin bokunu çıkaracağımı düşündüğüm herifin yüzünü gören cennetlik misali, toplasam 4-5 saat gördüm. Gel Konya'ya diye diye beynimi yedi sığır ama gel gör ki iş seyahatlerini o zamana denk getirmiş. Tipine de küfür etmek istemiyorum yazık olacak ama çok da götünü kaldırmamak lazım. Sonra kaldırdığımız yerlere sesimiz ulaşmıyor biliyoruz.

Okul zamanında sevgilim olmasaydı, her türlü ayarı vermeye hazır olduğum, binbir taktik uygulayabileceğim bu zat-ı muhterem, eli yüzü düzgün beyefendi şimdi defoldu gitti. Sonuç: bütün heves şeyimde kaldı.

Gerçi o yıllarda çok da çirkin olduğumu daha yeni fark ediyorum. Hangi kafayla verdiğimi hatırlamadığım bir karar sonrası kendimi sarının dibine vurmuşum. Sanki dersin kanı şırıngayla yüzümden çekmişler. O derece kötü. Ben de olsam bu tipe bakmazdım ve çocuk da bakmamış. O da haklı. Yalnız bana bakmaz dediklerimiz de hep bize bakıyormuş yani onu da yeni idrak ettim.

Bu bakmasın zaten artık vazgeçtim ben. Şimdi uzun mesafe ilişkilerinin yürümediğinin en canlı kanıtıyım. Birebir yaşadığımdan biliyorum. Gelemiyorsun, göremiyorsun, adamın gelesi tutmuyor, zamanın heba olup gidiyor. Ayrıca ben Konya'da da yaşayamam. Fıstık gibi İstanbul varken, bana ne o gelsin.

Haha triplerime gel :)))

Her şeyi bir yana bırakırsam görüşemediğimiz de iyi oldu belki. Zaten uzun süredir bir ilişkim yok, sevin beni halleri de var üstümde. Şimdi durup dururken olmayacak kişiye de gönül verilmez. Salağım ben hemen kaptırırım kendimi, gelin güvey olurum, götümde patlar. Sonra bir gün adam ben evleniyorum der, katil olurum. Çocuklarımın baba adayını elimden alan o sürtüğün bacaklarını kırar ağzına sokarım.

Çok da kibar, nazik, böyle hiç sinirlenmez bu adam yaa diyebileceğim kadar sakin biri gibi. Güzel bakıyor, güzel gülüyor. Hımmm.. :))) Gerçi sonradan ohaa bunun hayvanlığını daha önce nasıl göremedim dediğim, bu şekil insanlar da tanımadım değil. Adamlar sanki evrim değiştiriyor.

Konya'ya gelmem asla falan diye büyük konuşayım da Allah bana sağdan vursun, kendimi Mevlana çevresinde evliliğimin 15. senesini kutlarken bulayım.

Her şeyi geçtim de bu beyefendi kendisine hala ne kadar kırgın olduğumu anlayabilmiş değil. Havaalanına uğurlamaya da gelemedi neyse ama bir hoşçakalını, kendine iyi bak dileklerini de duyamadım. Boşuna gelmiş gibi hissettim maalesef ki.

Erkekler öküzdür artık bu noktada anlaşalım.